گروه تاریخ یولن- امین رحیمی: تحویل سال، ساعت ۲۲ و ۴۶ دقیقه و ۲ ثانیه بود و ایرانی‌ها با پیراهن سیاه پای هفت‌سین نشسته بودند و خیلی‌ها اصلاً دلشان نیامده بود، هفت‌سین بچینند و بعضی‌ها هم بنا به سنت قدیمی و طایفه‌ای در سفره نوروز، خرما گذاشته بودند به جای شیرینی؛ «آذربایجانی‌ها هرگاه محرم و نوروز همزمان می‌شوند از جشن باستانی خود صرف‌نظر کرده، در سفره‌های نوروزی خود به جای شیرینی، خرما می‌گذارند».
خیلی‌ها یادشان هست که پذیرایی با تخمه و آجیل چون تناول‌شان در فرهنگ ایرانی مخصوص جشن‌ها است، آن‌سال تحریم شد و خبرهای دیگری هم بود: «مردم در مساجد یا تکایا حاضر می‌شدند و در منازل از شیرینی مجلسی و تخمه خبری نبود… برخی حتی ماهی قرمز و سبزه در سفره هفت‌سین نگذاشتند و بعضی آداب و رسوم مفرح نوروزی اصلاً اجرا نشد». البته دید و بازدید نوروزی سر جایش بود و صله‌رحم انجام می‌شد؛ ولی مهمان‌ها و میزبانان مراقب بودند که از واژه‌هایی نظیر «مبارک» و «شادباش» استفاده نکنند.
نوروز آن‌سال روزها به دید و بازدید می‌گذشت و شب‌ها به عزاداری در تکایا و مساجد و ۵ فروردین عاشورا بود.
پیام نوروزی برای آن سال خاص
شرایط ویژه نوروز آن‌سال و البته اینکه سال جدید در تقویم ۲ عاشورا داشت، سال ۱۳۸۱ شمسی را در تاریخ ایران به «سال عزت و افتخار حسینی» تبدیل کرد؛ رهبر انقلاب در پیام نوروزی‌شان همراه و همگام با جان و قلب مردم فرمودند: «امسال آغاز بهار و سال نو با روزهای عاشورای حسینی و تجدید خاطره آن حماسه بزرگ تاریخی مقارن است. برای ملت عزیز ما که ارادتمند و عاشق حسین‌بن‌علی (ع) است، اگرچه عید به معنای جشن و شادی کودکانه وجود ندارد اما بهجت معنوی‌ای که ناشی از عزت و افتخار است، وجود دارد. زیرا حسین‌بن‌علی (ع) مظهر عزت راستین و نمودار کامل افتخار حقیقی است؛ هم در چشم ما مردمِ اسیر در دستگاه مادی عالم و هم برای رستگاران عالم ملکوت.
امسال، سال شمسی ما، هم در فروردین و هم در آخر سال در اسفند، با عاشورای حسینی مقارن و مصادف است. بنابراین جا دارد که ما امسال را سال عزت و افتخار حسینی بدانیم. امیدواریم ملت عزیز ما با تمسک به معنویت حسین‌بن‌علی (ع) و با آشنایی بیشتر با آن بزرگوار، عزت و افتخار و سربلندی را برای خود کسب کند؛ همچنان که بحمدالله به برکت آن حضرت و به برکت اسلام و قرآن از عزت و افتخار معنوی برخوردار بوده و هست».
سرآغاز سریال‌های ایام محرم
اتفاق جالب آن‌سال اینکه در نوروزی که از برنامه‌های تلویزیونی شاد و مفرح خبری نبود، سریال نوروزی هم عاشورایی بود و «شب دهم» بود. این سریال که یکی از موفق‌ترین سریال‌های نوروزی ایران بود، سرآغاز سریال‌سازی به‌مناسب ایام محرم در صدا و سیمای ایران محسوب می‌شود؛ قصه رفاقت میان «حیدر خوش‌مرام» و «یاور» بود و رستگاری در تعزیه شب دهم محرم. نوروز آن‌سال آوازه این سریال در سراسر ایران پیچیده بود و خیلی‌ها یادشان هست که هرجا می‌رفتی صحبت از ماجراهای آن بود و خلاصه اینکه حسابی گُل کرده بود و خاطره‌ساز شد.
پس از سال ۱۳۸۱ تا چند سال نوروز همچنان با ایام محرم و صفر مقارن بود و ایرانی‌ها عزت نگه‌داشتند برای دین‌شان بسیار و نوروز را فرصتی کردند برای کار خیر و تقرب به الله؛ «نوروز ایرانی و مسلمانی» بود و هست هنوز.
انتهای پیام/
