به گزارش خبرگزاری یولن جیمز لیندزی در شورای روابط خارجی مینویسد: یکی از مشکلات پیچیده سیاست خارجی که دونالد ترامپ در زمان تصدی خود در کمتر از دو هفته آینده به ارث خواهد برد، ایران است. نویسنده این گزارش مدعی شده: ایران در آستانه تبدیل شدن به یک قدرت هستهای قرار دارد، برنامه موشکی بالستیک قوی آن همچنان در حال پیشرفت است و ایالات متحده را به عنوان مانع اصلی برتری خود در خاورمیانه میبیند. ترامپ چگونه به این مسائل پاسخ خواهد داد؟
پاسخ به این سؤال آسان است؛ چرا که ترامپ در مورد برنامههایش ثبات داشته است: او به سیاست “فشار حداکثری” دوره اول خود بازخواهد گشت. این تلاش به دنبال فشار اقتصادی به ایران از طریق گسترش تحریمهای ایالات متحده علیه جمهوری اسلامی ایران و افزایش اجرای تحریمهای موجود بود. هدف تغییر حکومت در ایران نبود، بلکه وادار کردن تهران به محدود کردن برنامههای هستهای و موشکی بالستیک خود و کاهش حمایت از جبهه مقاومت بود.
سیاست فشار حداکثری قطعاً اقتصاد ایران را تحت فشار قرار داد. با این حال، این فشار نتوانست تهران را به میز مذاکره بکشاند. حتی زمانی که اقتصاد ایران ضعیف شد و ذخایر ارزیاش کاهش یافت، این کشور به برنامههای هستهای و موشکی بالستیک خود ادامه داد.
اگر ایران با حسن نیت وارد مذاکرات شود، تلاشهای ترامپ ممکن است در تصمیمگیری درباره اینکه چه توافقی بهتر است، دچار مشکل شود.
سؤال حالا این است که آیا فشار حداکثری در شرایط بسیار متفاوت امروز کارساز خواهد بود؟
جیمز لیندزی در ادامه ادعا کرده: شواهد در این زمینه متفاوت است. این زمان ممکن است در مورد برنامه هستهای ایران کم باشد. ایران پس از اینکه ترامپ توافق هستهای ۲۰۱۵ را لغو کرد، تلاشهای غنیسازی اورانیوم خود را تشدید کرد. بر اساس بیشتر برآوردها، ایران اکنون میتواند در عرض چند هفته پس از تصمیم به عبور از آستانه هستهای، تعداد کمی سلاح هستهای بسازد.
دیگر قدرتهای بزرگ هم به سیاست فشار حداکثری آسیب خواهند زد. چین و روسیه هر دو از تحریمهای موجود ایالات متحده و چندجانبه علیه ایران چشمپوشی کرده یا آنها را نادیده گرفتهاند. آنها به احتمال زیاد به این تحریمها پایبند نخواهند بود مگر اینکه چیزی قابل توجه از ایالات متحده در ازای آن دریافت کنند. ترامپ ممکن است تمایل یا توانایی ارائه چنین جذابیتی را نداشته باشد.
اگر ایران با حسن نیت وارد مذاکرات شود، تلاشهای ترامپ ممکن است در تصمیمگیری درباره اینکه چه توافقی بهتر است، دچار مشکل شود. تنوع ایدئولوژیک تیم او، که شامل تندروها و طرفداران شعار اول آمریکا است، احتمالاً باعث میشود که آنها بر سر اینکه تهران چه چیزی باید واگذار کند تا توافق ارزشمند باشد، بحث کنند. این تقسیمات داخلی میتواند تلاش برای دستیابی به توافق را مختل کند.
توسل به نیروی نظامی، چه از طریق اقدام مستقیم ایالات متحده یا با تشویق اسرائیل به حمله، یک قمار بزرگ خواهد بود. بنابراین امیدواریم که دولت ترامپ واقعاً هنر توافق را به خوبی فراگرفته باشد
تمام این موارد سؤالهایی را مطرح میکند که اگر مذاکرات آغاز نشود یا به جایی نرسد، چه اتفاقی خواهد افتاد. اگر کمپین فشار حداکثری نتواند نتایج سریعی به بار آورد، احتمالاً درخواستها برای حمله ایالات متحده به تأسیسات هستهای ایران افزایش خواهد داشت. همچنین ترامپ احتمالاً درخواستهایی خواهد شنید که او باید اسرائیل را تشویق کند تا به ایران حمله کند، هرچند اسرائیل توانایی نابود کردن تأسیسات هستهای زیرزمینی ایران را ندارد.
نویسنده در ادامه مدعی شده: تهران در حال ارزیابی تمایل ترامپ به استفاده از نیروی نظامی و همچنین تواناییهای نظامی اسرائیل است در حالی که به مذاکرات فکر میکند. ایرانیها میدانند که ترامپ دستور ترور سردار قاسم سلیمانی را در سال ۲۰۲۰ صادر کرد، در کارزار انتخاباتی درباره تقسیم کردن ایران “به تکههای کوچک” صحبت کرده و گفته است که اسرائیل باید به تأسیسات هستهای ایران حمله کند. اما آنها همچنین میدانند که او علیه “جنگهای ابدی” آمریکا در خاورمیانه تبلیغ کرده و به اشتباه ادعا کرده است که تنها رئیسجمهور در هفتاد و دو سال گذشته بوده که “هیچ جنگی نداشته است.”
توسل به نیروی نظامی، چه از طریق اقدام مستقیم ایالات متحده یا با تشویق اسرائیل به حمله، یک قمار بزرگ خواهد بود. بنابراین امیدواریم که دولت ترامپ واقعاً هنر توافق را به خوبی فراگرفته باشد.
۳۱۱۳۱۲
