سعید کساییان روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار یولن ابراز داشت: اضافه وزن و چاقی، شایع‌ترین عامل ابتلا به بیماری دیابت است که برنامه غذایی نامناسب و کم‌تحرکی در آن تاثیر زیادی دارد.
وی اظهار داشت: تغییر سبک زندگی و مصرف زیاد شیرینی، چربی، غذاهای فوری (فست فود) و کربوهیدرات ها در گسترش اضافه وزن و چاقی در بین افراد تاثیرگذار است.
وی اضافه کرد: هرچه سن افراد کمتر باشد و به اضافه وزن و چاقی مبتلا باشند، عواقب بدتری مانند دیابت و فشار خون در انتظار آنها است.
کساییان تصریح کرد: انجام ندادن به موقع آزمایش‌های دوره‌ای(چکاب) به ویژه با گذر از سن ۴۰ سالگی، استعمال دخانیات و افزایش فشار خون، از دیگر عوامل شیوع دیابت است.
وی با اشاره به اینکه انجام آزمایشات دوره‌ای و شناسایی علایم ابتلا به دیابت از راه‌های تشخیص این بیماری است، گفت: علایمی مانند تعریق زیاد، لاغرشدن، پرنوشی و پرادراری، از علائم شاخص ابتلا به دیابت است که این افراد باید آزمایش دوره‌ای انجام دهند.
معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان سمنان یادآور شد: بیماری دیابت قابل درمان نیست به عبارتی نمی توان آن را مداوای کامل کرد و به همین دلیل مردم باید با اقدامات مناسب، مراقب باشند تا دچار این بیماری نشود.
شهرستانهای سمنان، مهدیشهر، سرخه، گرمسار، دامغان، و آرادان، زیرمجموعه دانشگاه علوم پزشکی استان سمنان هستند که ۶ شهرستان از هشت شهرستان استان و جمعیتی بالغ بر ۴۶۰ هزار نفر را شامل می شود.
به گزارش خبرنگار یولن، بر اساس پیمایش سال ۹۵ حدود ۱۱ درصد جمعیت کشور به بیماری دیابت مبتلا بودند که در همه گیری کرونا این رقم به ۱۴ درصد افزایش یافت.
به گفته کارشناسان بهداشت، افراد دیابتی به طور میانگین ۳۲ درصد گرفتار مشکلات قلبی عروقی، ۲۱ درصد گرفتار مشکلات عروق کرونر، ۱۰ درصد گرفتار انفارکتوس قلبی و ۷.۶ درصد گرفتار سکته مغزی می‌شوند و افراد مبتلا به دیابت نسبت به سایر افراد ۱۶۰ درصد ریسک مشکلات عروق کرونر، ۱۲۷ درصد ایست قلبی، ۵۶ درصد خونریزی مغزی و ۱۳۲ درصد ریسک مرگ‌ومیر ناشی از مشکل قلبی عروقی بیشتری دارند.
دیابت چیست ؟
بدن برای تولید انرژی به سوخت نیاز دارد که از مواد غذایی به دست می آید. این مواد در بدن در نهایت به یک قند ساده به نام گلوکز تبدیل می شوند، گلوکز وارد جریان خون و سپس سلول ها شده و برای تولید انرژی و رشد بدن مورد استفاده قرار می گیرد.
درصورتی که قند به علت وارد نشدن به سلول ها در خون باقی بماند، قند خون افزایش می یابد. این روندی است که در بیماری دیابت رخ می دهد.
علت بروز این بیماری، کمبود انسولین یا عمل نکردن آن است. انسولین هورمونی است که از غده لوزالمعده (پانکراس) ترشح می شود. این ماده کلیدی، موجب ورود قند به سلول ها می شود تا قند، جهت تأمین انرژی مورد استفاده قرار گیرد یا برای مصارف بعدی ذخیره گردد. بدون وجود انسولین، قند نمی تواند از جریان خون خارج و وارد سلول ها شود.
دیابت نوع ۱
در دیابت نوع ۱، غده پانکراس توانایی تولید انسولین را ندارد و تولید انسولین بسیار کم یا متوقف می شود. دیابت نوع ۱ معمولاً در دوران کودکی یا نوجوانی آغاز می شود، اما ممکن است در هر سنی شروع شود.
متخصصان، این نوع دیابت را یک بیماری خودایمنی می دانند و معتقدند که عامل وراثت و عوامل محیطی به درجات نامعلوم در ایجاد آن موثر است.
دیابت نوع ۲
در دیابت نوع ۲، غده لوزالمعده انسولین تولید می کند، اما مقدار آن ناکافی است یا بدن نسبت به آن مقاوم است و توانایی استفاده از آن را ندارد. این نوع دیابت بیشتر در افراد مسن دیده می شود.
دیابت نوع ۲ معمولاً با رژیم غذایی مناسب، ورزش و در صورت لزوم با قرص کنترل می شود. گاهی اوقات، وقتی لوزالمعده بیش از حد تنبل می شود یا در موارد خاص دیگری، فرد مبتلا به دیابت نوع ۲ نیز ممکن است به انسولین نیاز پیدا کند.
